Bij haar geboorte bleek Bibi, nu 37 jaar, een gaatje in het tussenschot in haar hart te hebben. Toen ze zes maanden oud was is een operatie uitgevoerd om dat te herstellen. Pas op puberleeftijd merkte ze dat er bij die operatie schade aan haar borstkas was ontstaan, waar ze nog altijd last van heeft.
Vergroeiing
Een rasoptimist, zo laat de 37 jarige Bibi uit het bij Sittard gelegen dorpje Nieuwstadt zich het beste te omschrijven. Ze woont samen haar partner, hun 13 jarige zoon, en haar hond Sjefke. Sinds 2015 is ze volledig afgekeurd vanwege longproblemen die bij de openhartoperatie na haar geboorte zijn ontstaan. “Bij die operatie kreeg ik een klaplong en een hartstilstand. Ik moest toen op het hart direct gereanimeerd worden. Door de hectiek die toen ontstond is mijn borstkas niet goed terug gezet. De gevolgen daarvan merkte ik pas veel later.”
Bij het groeien werd wel zichtbaar dat er een vergroeiing zat, een deel van haar borstkas was naar binnen gericht. In de pubertijd merkte ze dat ze steeds minder lucht had en heel oppervlakkig ademde. “Ik bleek astma te hebben, en omdat mijn borstkas niet goed recht staat kan ik mijn longen niet volledig volzuigen. Een zogeheten destructieve en obstructieve beperking van mijn longfunctie. Mijn longcapaciteit is maar 50%.”
Vechter
Bibi is een vechter, ze is niet anders gewend, haar start was immers al heel anders dan die van haar tweeling zus. Ze vocht zich een weg door de pubertijd, en leerde omgaan met haar beperkingen. Of nou ja, ze leefde haar leven. En als het even moeilijk werd zette ze dapper haar tanden op elkaar om door te bijten. Ze ontmoette haar partner, en had een fulltime baan als coördinerend assistent bij een huisarts. “Ik vond het belangrijk om zelfredzaam te zijn, in alle opzichten, dus ook financieel. Dat is nu wel anders…”
In 2008 werd haar zoon geboren. Niet helemaal probleemloos, want ze ontwikkelde zwangerschapsvergiftiging. “Dat is eigenlijk nooit helemaal echt over gegaan, zo vertelt Bibi, mijn nieren lekken nog altijd eiwit en mijn bloeddruk is nog steeds hoog.” Doorzetter als Bibi is leerde ze ook hier mee leven. Ze pakte haar werk weer op voor 32,5 uur in de week. “Maar fysiek ging het steeds slechter met me. Ik lag nagenoeg om de paar maanden in het ziekenhuis met een longontsteking.” Haar lichaam kreeg niet meer genoeg rust om goed te herstellen. De longarts constateerde dat er tussen haar ruggenwervel en haar borstkas maar heel weinig ruimte was, voor het hart en de longen. Om meer ruimte te creëren moest haar borstkas opnieuw worden geopend. Volgens de methode Ravitch is haar borstbeen los gemaakt en met behulp van een stalen plaat opnieuw vastgezet. Behoorlijk ingrijpend.
Teleurstelling
“Het heeft helaas niet het gehoopte resultaat opgeleverd. Mijn longen zaten al zo lang in de verdrukking dat ze nooit goed ontplooid zijn. Ook al was er meer ruimte, het had geen effect. Dat had helaas ook tot gevolg dat ik volledig werd afgekeurd. Ik kon niet meer werken. Mijn leven nam een compleet andere wending dan ik wilde.”
Om haar conditie weer op te bouwen en de borst weer te verstevigen volgde ze een intensief revalidatietraject bij een personal trainer. Twee tot drie keer per week sportte ze, en hield dat een jaar of 5 vol op wilskracht. Omdat ze nu volledig thuis was kreeg Bibi in 2017 een hond waar ze heerlijk kilometers mee wandelde. “Maar dagelijks 10 kilometer lopen én 3 keer per weken trainen was een beetje overdreven. Ik hield het simpelweg niet meer vol en stopte met sporten.”
Bouwen
Wandelingen met de hond hielden Bibi’s conditie op peil, maar met de komst van de pandemie nam ook haar gewicht toe. “Ik wilde toch ook iets aan krachttraining doen. Bij Zlim vond ik wat ik zocht. “Het sporten in de warmte doet me heel goed, en door het liggend sporten is de belasting op mijn lichaam minder. Ik kan dus weer werken aan mijn spieropbouw en dat voelt heel goed!”
Bibi merkt ook voordelen van het voedingsadvies. “Ik ben altijd aan de magere kant geweest, dus ik hoefde niet af te vallen of op dieet. Maar het voedingsadvies heeft me veel bewuster gemaakt van wat voeding met je doet. De combinatie zorgt dat ik energieker ben. Om mijn lichaam te sparen ga ik ‘s middags vaak even liggen. Ik merk nu dat, àls dat een keer niet lukt, ik de dag dan beter doorkom dan voorheen. Dat is een fijne bijkomstigheid.”
In balans
De hond krijgt natuurlijk ook nog de nodige aandacht. “Ik ben van nature een energiek type en geef de moed niet zo snel op. Dat ik werd afgekeurd was een enorme teleurstelling, maar ik kon eindelijk erkennen dat niet alles bij mij gemakkelijk gaat. Je moet er alleen wel voor waken dat je wereldje niet steeds kleiner wordt. Door de afspraken te plannen bij Zlim heb ik een doel. Ik moet dan toch van die bank af, net als voor de hond. Zo blijf je wel onder de mensen. Omdat ik altijd thuis ben, wordt er ook nog wel eens een beroep op mij gedaan door een van mijn oma’s. Ik prijs me gelukkig dat ik die nog heb. Uiteindelijk heb ik de balans in mijn leven weer gevonden, ook met hulp van Zlim.”
Heb jij ook een beperking en wil je werken aan balans tussen je mentale en fysieke gezondheid? Door te sporten in warmtecabines en de persoonlijke aandacht kan iedereen bij Zlim terecht. We helpen je graag op weg. Maak vrijblijvend een afspraak in een van onze vestigingen en kijk wat Zlim voor jou kan betekenen.
